Huize Monnikenheide v.z.w.
Bezigheidshome, dagcentrum en kort-verblijfcentrum voor mentaal gehandicapten.
13-03-2003 Fotomontage van het Huis aan de Kerk, een nieuw project beschermd wonen van Monnikenheide Architect: Johan De Coster
Bewoners van Monnikenheide stellen werken ten toon in De Bijl
 |
 |
| Architect: Jo peeters
Verblijf van de gasten en administratieve gebouwen |
Meer FOTO's |
Huis aan de Voorne, een project beschermd wonen van Monnikenheide
Huis aan de Voorne Architect: Dirk Somers
Monnikenheide
Monnikendreef 3
2980 Zoersel
Tel. 03/311.77.67
E-mail: info@monnikenheide.be
Geschiedenis van Monnikenheide.
Monnikenheide werd opgericht in 1973 op initiatief van Wivina Demeester. Het was een volledig privé initiatief. Samen met enkele sympathisanten hebben zij de nodige gelden bijeengebracht om het Kort-verblijfcentrum Monnikenheide te kunnen oprichten.
Met dit initiatief wilden zij ouders met een mentaal gehandicapt kind ondersteunen om hun kind zelf op te voeden. Deze opvoeding vraagt heel wat van de ouders maar ook van het ganse gezin. Het "Kort-verblijfcentrum" biedt tijdelijke hulp, zodat de familie af en toe op adem kan komen of zodat ouders wat meer tijd kunnen spenderen aan zichzelf en de andere leden van het gezin. Mentaal gehandicapten van elke leeftijd vinden er immers tot drie maanden per jaar een tweede thuis, waar ze zich verder kunnen ontplooien in een gemoedelijke sfeer en onder begeleiding van mensen die niet alleen competent maar ook bekommerd zijn. Binnen het Kort-verblijf werden er honderden kinderen tijdelijk opgevangen. Velen van hen werden trouwe bezoekers. Ieder jaar was het een hartelijk weerzien.
Naarmate de kinderen en ook de ouders ouder werden, kwam steeds meer de vraag naar een permanente opvang. In 1980 werden 4 huizen "Bezigheidshome" opgericht. Later kwamen er nog drie woningen bij. In totaal vinden nu 46 personen permanent een thuis in het Bezigheidshome van Monnikenheide.
In 1989 werd het "Dagcentrum" geopend. Het dagcentrum richt zich tot personen met een mentale handicap, die niet meer in een school terecht kunnen en nog thuis wonen. De ouders vinden voor hun zoon of dochter een dagelijkse opvang. De gasten leren er zich op een zinvolle manier te ontplooien. Hun kennis wordt op peil gehouden en hun zelfstandigheid door training verhoogd. In de begeleiding gaat men er steeds van uit dat de bewoner zoveel mogelijk zelf zijn leven moet kunnen bepalen. Hoe zelfstandiger, hoe meer voldoening de bewoner aan zijn leven zal hebben.
Anderzijds vinden we het belangrijk dat hij of zij zoveel mogelijk kan integreren in de maatschappij. Daarom hebben we in 1994 een huis in het dorp van Zoersel gekocht, waar 4 matig tot ernstig mentaal gehandicapten kunnen wonen.